Jak usunąć ślady po cemencie i rdzy z kostki brukowej? Czy beton może skorodować?

Kostka brukowa to jeden z najbardziej eksploatowanych materiałów budowlanych w typowym gospodarstwie domowym. Trudno oczekiwać od kostki brukowej sterylnej czystości z uwagi na jej przeznaczenie, jednak bywają zabrudzenia, które spędzają sen z powiek właścicielom posesji. O ile można zaakceptować w ograniczonym stopniu kurz, piasek, czy nawet mchy lub glony, o tyle trudno przejść obojętnie obok śladów po rdzy czy cemencie. W artykule korzystając z naszego doświadczenia podpowiem, jakim sposobem można podjąć próbę doczyszczenia kostki brukowej z tego rodzaju zabrudzeń.

Dlaczego ślady po cemencie i rdzy są trudne do usunięcia?

Tak jak zasugerowałem w temacie, ślady po cemencie czy rdzy należą do grupy krytycznych zabrudzeń dla betonowych powierzchni kostki brukowej. Na czym polega trudność w czyszczeniu?

Przede wszystkim na tym, że przeciętny człowiek z wykorzystaniem podręcznych metod czyszczenia nie będzie w stanie skutecznie pozbyć się tego rodzaju zabrudzeń. Konieczne będzie zastosowanie specjalistycznych środków czystości. Konieczność zastosowania takiej specjalistycznej chemii nadaje czyszczeniu duża trudność, bowiem środki do usuwania tego rodzaju zabrudzeń mają odczyn kwasowy. Ich substancją aktywną są różnego rodzaju kwasy. Najczęściej wykorzystuje się kwasy mrówkowe, octowe, amidosulfonowe, fosforowe lub chlorowodorowe.

Należy zwrócić szczególną uwagę na wykorzystywanie produktów, w których czynnikiem aktywnym jest kwas chlorowodowy lub fosforowy. Należą one do grupy najsilniejszych kwasów. Bywają jednak zabrudzenia, które trudno zmyć stosując słabsze kwasy.

Z doświadczenia pamiętam sytuację, w której aby doprowadzić kostkę do porządku po plamach z rdzy, jedynym wyjściem było zastosowanie czystego kwasu solnego w stężeniu technicznym.

Należy bezwzględnie pamiętać, stosując jakikolwiek preparat do usuwania śladów po cemencie czy rdzy, o stosowaniu odzieży ochronnej i zabezpieczeniu dróg oddechowych.

Oprócz przestrzegania zasad bezpieczeństwa, należy mieć na uwadze, że zastosowanie kwasu na kostce betonowej, przy nieumiejętnej pracy może doprowadzić do trwałego poparzenia chemicznego powierzchni czyszczonej. Największą trudnością jest zachowanie balansu pomiędzy skutecznością mycia, a ochroną czyszczonej powierzchni.

Niestety środki skutecznie usuwające ślady po cemencie czy rdzy reagują z mineralną kostką betonową, która defacto również wyprodukowana jest z cementu.

Jak usunąć plamy z rdzy lub cementu. Etapy działania.

Przy czyszczeniu dużych powierzchni kostki warto skorzystać z pomocy profesjonalnej firmy czyszczącej. Czyszczenie kostki brukowej jest jedną z usług które świadczymy. Usługi czyszczenia kostki z tak krytycznych zabrudzeń nie należą do najłatwiejszych, nawet wykonywane przez profesjonalną firmę nie zawsze kończą się powodzeniem. Jednak posiadając doświadczenie w temacie wiemy jak stosować preparaty czyszczące aby zmaksymalizować szansę powodzenia czyszczenia.

Jeśli samodzielnie podejmujesz się czyszczenia kostki ze śladów po cemencie lub rdzy pamiętaj, aby wyposażyć się w środki czyszczące do kostki brukowej. Następnie postępuj zgodnie z instrukcją wypunktowaną poniżej.

Kroki do usunięcia śladów po cemencie i rdzy z kostki brukowej:

Przygotuj:

środek czyszczący,
narzędzie do aplikacji środka na kostkę ( pamiętaj o tym, że pracujesz z chemią, używaj ochrony dłoni i oczu). Przy lekkich kwasach sprawdzi się typowy opryskiwacz ogrodniczy. Wcześniej wypłucz go wodą!
kolejny opryskiwacz, ale z czystą wodą, musisz go mieć pod ręką, poniżej jest napisane dlaczego,
myjkę ciśnieniową, nie musi być dużej mocy,
ewentualnie szpachelek, dłutko, szczotkę drucianą do usuwania grubych warstw zaprawy z kostki

Przede wszystkim zaplanuj czyszczenie! Zaplanuj stosowanie roztworu, jego spłukiwanie, miejsce jego spłukania. Uważaj na dzieci i zwierzęta, aby przypadkowo nie skrzywdzić osób w pobliżu.

Grube „kleksy” po betonie lub zaprawach w pierwszej kolejności usuń mechanicznie. Zeskrob, je w taki sposób, aby nie uszkodzić kostki, ale jednocześnie musisz pamiętać, żeby zrobić to skutecznie. Usunięcie grubych „kleksów” samą chemią będzie bardzo trudne. Trzeba je najpierw usunąć mechanicznie w miarę możliwości.
Gdy na kostce nie ma już grubych warstw zapraw, klejów lub farb można rozpocząć czyszczenie chemiczne. Stosując preparaty czyszczące pamiętaj, aby czyścić kostkę niewielkimi obszarami. Zacznij od zastosowania preparatu najmniej inwazyjnego, w którego skład wchodzi jeden z grupy najsłabszych kwasów. Wyposaż się w ochronę oczu, skóry i dróg oddechowych zwłaszcza w przypadku stosowania mocnych kwasów. O mocy kwasów wspominam we wstępie artykułu.
Niektóre preparaty wymagają rozcieńczenia. Sposób rozcieńczenia podaje producent. Pamiętaj, żeby wlać środek czyszczący do zimnej wody. Nie odwrotnie! Woda nie może być gorąca, aby opary nie podrażniły za bardzo naszych oczu i dróg oddechowych. Uważaj podczas obchodzenia się ze skoncentrowanym preparatem.
Dobrze namocz czyszczony obszar kostki czystą wodą. Kostka powinna być przemoczona wodą, aby preparat chemiczny nie wchłonął się w kostkę, tylko działał na jej powierzchni. Nie może być jednak zbyt mokra, tj. woda nie powinna na niej stać w formie kałuż, bo wówczas środek chemiczny będzie za bardzo rozwodniony i nie zadziała na zabrudzeniach. Należy znaleźć dobry moment.
Nanieś preparat na przygotowany obszar. Pozwól mu zadziałać. W zależności od stężenia roztworu i uporczywości zabrudzeń, czasem wystarczy 15 sekundowy kontakt preparatu z kostką, czasem musi on „poleżeć” na kostce kilka minut. Bardzo ważna jest obserwacja.
Chemia czyszcząca nie może na kostce wyschnąć! Nie czyść nagrzanych kostek lub w pełnym słońcu. Jeśli zobaczysz, że preparat musi dłużej podziałać na kostce, a kostka zaczyna już wysychać, miej przygotowany opryskiwacz ogrodowy z czystą wodą, aby trochę zrosić czyszczone miejsce.
Po odpowiednim czasie oddziaływania spłucz myjką ciśnieniową czyszczony teren. Nie rozchlapuj środka chemicznego. Rób to ostrożnie. Spłucz go strumieniem wody we wcześniej zaplanowane miejsce. Trawa w miejscu gdzie będziesz spłukiwać środek może zostać uszkodzona. Aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia roślinności kwasem, musisz poświęcić dużo wody, aby został on dezaktywowany w skutek odpowiedniego rozcieńczenia. Praktycznie każdy preparat jest ostatecznie bio-degradowalny, ale żeby to przyspieszyć obficie spłucz go wodą.
Oceń efekty czyszczenia. Jeśli nic nie dały czynność należy powtórzyć z wykorzystaniem mocniejszego roztworu lub dłuższym czasem oddziaływania środka na plamy.
Czyszczenie śladów po rdzy czy cemencie jest wieloetapowe, gdyż zaczyna się od zastosowania najsłabszego i najkrótszego czasu oddziaływania kwasu. Tylko tak jesteśmy w stanie dobrać odpowiednio skuteczne, ale bezpieczne metody czyszczenia. Często na jednym obszarze prace trzeba powtórzyć kilkukrotnie.
Gdy na kostce będzie oddziaływał kwas, kostka zacznie się pienić. To jest oznaka działania kwasu. Jeśli piana zacznie przybierać kolor kostki, od razu spłucz środek. To oznacza poparzenie chemiczne kostki. Piana powinna być biała lub ruda w skutek rozpuszczania rdzy.
Pamiętaj, że zabrudzenia tego rodzaju muszą być usunięte chemicznie. Czyszczenie na siłę myjką ciśnieniową o dużej mocy nic nie da. Prędzej uszkodzi i uszorstkowi nadmiernie kostkę.
Po czyszczeniu zneutralizuj cały czyszczony obszar obficie spłukując go wodą.

Czyszczenie jest jak widać skomplikowane. Pamiętaj, że bezpieczeństwo jest najważniejsze.

Impregnacja kostki brukowej jest konieczna po takim czyszczeniu.

Jak widać, czyszczenie kostki ze śladów po rdzy lub cemencie ejst dla kostki mocno obciążające. Aby zabezpieczyć naruszoną strukturę kostki przed przyspieszonym brudzeniem się i korozją, należy zaimpregnować kostkę impregnatami do kostki brukowej. Kupisz je poniżej. Ograniczą nasiąkliwość wody, wzmocnią kostkę i ułatwiąutrzymanie czystości na kostce.

Czy beton może skorodować? Najczęstrze rodzaje korozji betonu.

Korozja materiału budowlanego to samorzutne procesy destrukcyjne zachodzące w materiale, prowadzące do pogorszenia jego cech użytkowych, a w krańcowych przypadkach do całkowitego zniszczenia. Przyczyną korozji może być oddziaływanie środowiska zewnętrznego lub procesy zachodzące wewnątrz materiału. Najczęściej występuje kilka czynników korozyjnych. Zdolność materiału budowlanego do przeciwstawiania się oddziaływaniu agresywnego środowiska nazywamy odpornością korozyjną.

Korozja jest rozumiana jako ogół procesów niszczących mikrostrukturę danego materiału, prowadzących do jego rozpadu, a wywołanych wpływem środowiska, w którym dany materiał się znajduje.

Beton jako mieszanina wystawiona na działanie wody jest bardzo podatny na korozję. W wyniku działania wody oraz tlenków zawartych w otoczeniu w betonie zachodzą reakcje chemiczne w wyniku których powstają w betonie nowe związki chemiczne, zmieniające jego strukturę oraz właściwości.

Korozja siarczanowa

Niszczenie betonu wywołana siarczanami polega na powstawaniu trudno rozpuszczalnych związków chemicznych i towarzyszącym temu zjawisku, wzroście objętości produktów reakcji. Wzrost objętości prowadzi do powstawania dużych naprężeń mechanicznych, co w konsekwencji prowadzi do spękania lub rozsadzenia betonu.

Korozja chlorkowa

Chlorki zawarte m.in. w wodzie morskiej, wodach kopalnianych wywołują korozję chlorkową. Innym powodem wystąpienia korozji tego rodzaju jest działanie chlorków stosowanych w posypkach do zimowego utrzymania dróg. Działanie chlorków jest podwójnie szkodliwe dla betonu. W wyniku reakcji jonów chlorkowych z produktami hydratyzacji cementu następuje niszczenie betonu, a dodatkowo stal zbrojeniowa ulega przyspieszonym procesom korozji. Ma to szczególnie destruktywne znaczenie w przypadku mostów czy wiaduktów. Korozja występująca na zbrojeniu jest niewidoczna, a znacząco wpływa na wytrzymałość całej konstrukcji.

Korozja węglanowa (wykwit wapienny)

Korozję węglanową wywołuje dwutlenek węgla zawarty w powietrzu czy roztworach wodnych. Mechanizm niszczenia betonu w tym wypadku polega na osłabieniu struktury zaczynu cementowego spowodowanej wymywaniem produktu hydratyzacji- wodorotlenku wapniowego. Korozja węglanowa również negatywnie działa na stal zbrojeniową betonu. W wyniku korozji węglowej powstaje kwaśny węglan wapniowy, który jest dobrze rozpuszczalny w wodzie i to on zostaje stopniowo wypłukiwany z betonu.

Korozja kwasowa

Korozja wywołana kwasami, polega na rozpuszczeniu Ca(OH) 2 (wodorotlenek wapnia) ze stwardniałego zaczynu cementowego w betonie, a następnie na rozkładzie uwodnionych krzemianów i glinianów wapnia. Korozja pod działaniem kwasów polega na obniżeniu zasadowości betonu, która odbywa się na drodze reakcji chemicznych Ca(OH) 2 z kwasami, które są szczególnie niebezpieczne dla betonu. Zarówno mocne (HCl, H 2 SO 4 , HNO 3 ), jaki i słabe (H2S) kwasy mineralne oraz organiczne (np. humusowe) reagują z wodorotlenkiem wapniowym, a także z glinianami i krzemianami zawartymi w zaczynie cementowym. Powstają w ten sposób związki łatwo rozpuszczane (np. CaCl 2 , Ca(NO 3 ) 2 , Ca(HCO 3 ) 2 , AlCl 3 , A l(NO 3 ) 3 ) . Są one następnie rozpuszczane i wymywane z betonu. Proces ten przyczynia się do zwiększenia porowatości betonu i obniżenia jego wytrzymałości , a tym samym do przyspieszenia procesów korozyjnych.